KNGF bestuur raakt steeds verder verstrikt in de problemen

[Hans van Mourik]

Het bestuur van het KNGF raakt steeds verder verstrikt in de problemen om nog normaal te kunnen reageren op vragen die leden stellen. De leden die de afgelopen weken vragen hebben gesteld per brief of per mail krijgen geen reactie meer. In verwoede pogingen om iets te doen aan de communicatie slaat het KNGF elke plank mis. Ook de directie is niet meer beschikbaar voor commentaar.

Met vriendelijke groet,
Hans van Mourik

[Frank Conijn]

Beste Hans,

Of het verstrikt geraakt zijn of gewoon onwil weet ik niet, maar feit is dat het bestuur inderdaad niet meer antwoordt op geschriften van (bepaalde?) leden. Mijn brief over het bestuursbeleid in FysioPraxis van mei (blz. 35) is al november vorig jaar verstuurd. De redactie van FysioPraxis heeft hem meteen doorgestuurd naar het bestuur, met het verzoek erop te antwoorden, zodat brief + antwoord konden worden geplaatst. Daarop heeft het bestuur nooit gereageerd, ondanks een herhaald verzoek. Uiteindelijk heeft de redactie de brief op mijn verzoek geplaatst zonder antwoord. En na die plaatsing is er ook nooit geantwoord.

Verder heb ik Bas Eenhoorn een e-mail gestuurd over de bezuinigingsplannen, als reactie op zijn blog ‘Bezuinigingen op fysiotherapie? #2’ ( – link – ). Die luidde als volgt:

<>
Beste Bas,

Er zijn twee dingen die ik niet begrijp, en je maakt volgens mij een denkfout. Het eerste dat ik niet begrijp is waarom fysiotherapie nog meer uit het basispakket zou moeten terwijl de consumptiegroei voornamelijk te wijten zou zijn aan een grotere vraag. De minister zegt toch ook niet dat medische diabetes II-zorg uit het pakket gehaald moet worden omdat de vraag ernaar groeit?

Het tweede dat ik niet begrijp is waarom de minister niet gewoon de premie van de zorgverzekering laat verhogen. Dat is toch een autonoom financieel circuit – die verhoging komt toch helemaal niet ten laste van de schatkist? Als we het nu gehad zouden hebben over de AWBZ, die wordt betaald uit de algemene middelen. Maar fysiotherapie wordt betaald uit de zorgverzekeringspremie, niet uit de AWBZ.

En de denkfout die je m.i. maakt is dat je zegt dat een deel van het basispakket buiten bezwaar van de rijks-schatkist brengen gelijk staat aan naar de markt brengen. Dat klopt niet. Fysiotherapie is al in zijn geheel naar de markt gebracht – er wordt over de prijs en kwaliteit van alle fysiotherapeutische handelingen al onderhandeld tussen fysiotherapeuten en zorgverzekeraars. Restitutiezaken uitgezonderd uiteraard, maar dat is de definitie van marktwerking – onderhandelen over prijs en kwaliteit tussen zorgverzekeraars en fysiotherapeuten. Wat jij beschrijft valt gewoon onder de noemer “naar de aanvullende verzekering brengen”. En met de medische selectie die je in hetzelfde blog beschrijft, lijkt me dat geen goed idee.

De premie zal dus gewoon omhoog moeten. En dat lijkt me ook kunnen, gezien dat Nederland helemaal niet zoveel van het BBP uitgeeft aan gezondheidszorg, in vergelijking met andere landen.

Met vriendelijke groet,

Frank Conijn
</>

Op deze mail is ook nooit geantwoord.

Maar ik vraag me af wat erger is: een bestuur dat doet wat het zelf wil, of een achterban die niet meer naar de RGF-vergaderingen komt om zijn proteststem te laten horen. Uiteindelijk het laatste.

Groet,
Frank Conijn

[Hans van Mourik]

Frank,
Het doet mij een beetje denken aan het lied van Bram Vermeulen
Als ik niet praat
Heb ik het niet gezegd
Wist ik er niets van
Kunnen ze mij niets maken
Dus ik praat niet.

Als ik niet luister
Hoor ik het niet
Wist ik er niets van
Kunnen ze mij niets maken
Dus ik luister niet
Politiek, ik ben er niet, ik ken ze niet, ik kijk niet en ik zeg niets.

Wel of niet op komen dagen, neemt niet weg dat je alle fatsoensnormen te buiten gaat indien je niet meer gaat antwoorden of reageren naar leden. Wat je nu aangeeft is. KNGF-bestuur hoeft alleen te reageren naar leden die naar een vergadering komen. Dat is wel een beetje vreemd.

[Rob]

Hans van Mourik wrote …
Wat je nu aangeeft is. KNGF-bestuur hoeft alleen te reageren naar leden die naar een vergadering komen. Dat is wel een beetje vreemd.

Welnee Hans,Frank is terecht boos op het KNGF dat hij geen antwoord(en) krijgt.En nog bozer op achterban die het er maar bij laat zitten.Dat is hoe ik het stuk van Frank lees.Ik ben ook wel benieuwd wat er aan de hand is. RGF-vergaderingen worden zeer slecht bezocht. In mijn eigen RGF werd het symposium afgelast wegens te weinig aanmeldingen.Het aantal deelnemers op het MSG-congres viel tegen (€ 50.000,- verlies) alsook het IFOMPT congres leed een behoorlijk verlies waarvoor de NVMT eerder al € 12.500,- schonk.Waarom zijn de Nederlandse fysiotherapeuten inmiddels zo afgestompt?

[Hans van Mourik]

Ik begrijp jouw betoog en dat Frank boos is. Twee dingen uit elkaar halen.
1. ik schrijf een brief, mail, bel, etc etc: normaal proces is dat je een reactie krijgt.
2. fysiotherapeuten zijn inmiddels afgestompt en bezoeken de vergaderingen en bijeenkomsten niet meer.

– Het eerste onderdeel ben ik met Frank eens en net zo boos dat ik zelfs fysionet . info heb geactiveerd en is ronduit ongehoord gedrag van bestuur en directie.
– Betreffende het tweede item. Er is zo verschrikkelijk veel te doen in de praktijk – Kwaliefy – CKR recht trekken – NVOF punten rechttrekken – richtlijnen doornemen – de punten – scholing – zorgverzekeraars bijeenkomsten – onderling overleg – EPD overleg – Abakus wijzen op de fouten – Intramed corrigeren – declareren – corrigeren van de ZV – zorgketens instellen – kartrekker spelen voor de regio – folders maken voor de regio – website opzetten voor KNGF – KNGF corrigeren etc etc en nog wat.

Bijeenkomst in Regio HMRotterdam afgelopen woensdag was druk bezocht. De voorzitter gesproken over de houding van bestuur en directie en opeens was ik een minder aantrekkelijke gesprekspartner. Kijk dat gaat bij mij ook nog eens demotiveren.
Goed ik heb er deze week weer even een taakje er bij, informatie inwinnen: Waarom liep de regiovoorzitter weg.

[Frank Conijn]

Hans,

Je lijstje van verplichte niet-behandelingszaken zo overziende, en die is nog lang niet compleet, kan ik ook wel weer begrijpen dat men niet naar RGF-vergaderingen gaat. Zeker als men het idee heeft dat het allemaal toch niets uithaalt omdat het bestuur haar eigen wil toch altijd doordrukt.

Maar met Rob vraag ik me af: waarom zijn de Nederlandse fysiotherapeuten inmiddels zo afgestompt? De eerste krachtmeting bestuur – VOTE werd in het voordeel van VOTE beslist, en de tweede werd slechts in het voordeel van het bestuur beslist omdat er zoveel intramurale leden mee mochten stemmen, en die kenden VOTE en de extramurale problemen nauwelijks. Er is dus op zich wel onvrede, maar waarom wordt die niet meer geuit? Moet men nu echt helemaal in de hoek gedreven worden voordat men (weer) actief wordt?

Het zal toch niet zo zijn dat er sprake is van schuldgevoel over de eigen kosteneffectiviteit?

[Rob]

Frank Conijn wrote …
Het zal toch niet zo zijn dat er sprake is van schuldgevoel over de eigen kosteneffectiviteit?

Hoe kom je aan dit idee?Ik hoor collega’s klagen dat ze meer moeten doen in dezelfde tijd. Dat ze bijvoorbeeld uitgebreidere dossiers voeren (met vragenlijsten bijvoorbeeld).Op het nieuwsgedeelte tref je vaker berichten waar fysiotherapie of de eerste lijn juist kosteneffectiever blijkt.Pik jij andere signalen op?

[Frank Conijn]

Rob wrote …

Pik jij andere signalen op?

Ik weet niet zo goed wat ik er van moet denken. Er zijn wel wisselende signalen. Enerzijds onderzoeken over de waarde van pré-operatieve FT, anderzijds willen de ZV’s het mes zetten in de verbijzonderde tarieven en de NVMT gaat erin mee, zonder slag of stoot. Hoe kan dat nou?

En is het niet zo dat de onvrede over de toenemende verplichte niet-behandelingszaken juist zou moeten leiden tot meer RGF-bezoek, alwaar men de onvrede uit? Het is toch geen maandelijks terugkerende vergadering, zo’n RGF-vergadering?

Ik wil weinig of niets suggeren, overigens. Ik vraag het me alleen wel allemaal af.

[Peter van der Salm]

Beste Frank,

De kosten ten gevolge van de Zorgverzekeringswet (= basisverzekering) worden conform EU-afspraken tot de collectieve lasten gerekend en zijn daarmee een onderdeel van het stabiliteitspact.
Om die reden bemoeit de minsiter van financiën zich slechts met de premielasten van de HV, ook al komt meer dan 90% hiervan niet ten laste van ‘s lands schatkist.

Wij kennen als fysiotherapeuten een bekostiging uit publiek en privaat (zijn we zelf mee accoord gegaan) en overheveling (= in feite geen bezuiniging) van publiek naar privaat (zijn geen collectieve lasten) is dan min of meer voor hand liggend.
Dat is ook een overheveling van een domein waar morele waarden gelden, naar een domein met economische waarden.
Aan die spagaat worden we toch al blootgesteld, maar hoe ver willen we daar als beroepsgroep in meegaan?

Met vriendelijke groeten,
Peter van der Salm.

[Frank Conijn]

Peter,

Dank voor de opheldering. Dat van de EU-afspraken wist ik niet.

Voor wat betreft de verdere overheveling van FT naar de AV (van publiek naar privaat), denk ik dat dat een slechte zaak is. Immers, de vergrijzing plus de steeds hoger wordende prevalentie van het metabool syndroom, met alle aandoeningen die ermee gepaard gaan, zullen er voor zorgen dat de basisverzekeringspremie sterk zal gaan stijgen. Ik voorspel dan dat steeds meer mensen zich niet meer aanvullend zullen verzekeren. En er komen steeds meer onderzoeken die de waarde van specifieke oefentherapie onderstrepen.

Het is dus kortetermijnpolitiek van het KNGF-bestuur. Beter ware het m.i. geweest om de directe toegankelijkheid onder de loep te nemen. Want Bas Eenhoorn stelt wel dat die niet de oorzaak is van de consumptietoename, maar daarover hoor ik uit kringen van huisartsen heel andere berichten. Daar wordt gesteld dat DTF wordt misbruikt door fysiopraktijken met fitnessfaciliteiten…

Groet,
Frank

[Peter van der Salm]

Beste Frank,

Misschien begrijp ik je niet.
Om onder het juk van de lage CTG-tarieven uit te komen moesten we meegaan in het alternatief van de ‘pakketschuif’.
Het beheersmodel Budgetair Kader Zorg geldt alleen voor de HV (kinderen en de chronische lijst) en het lijkt mij dat nu juist hier de deels onverklaarbare stijging van de zorglasten fysiotherapie niets met DTF te maken heeft.

Helaas moeten wij als fysiotherapeuten daarom leven met het leveren van opgeknipte zorg.
Allerlei uitgangspunten voor HV’s en AV’s verschillen terwijl wij toch inhoudelijk dezelfde zorg leveren.
In deze spagaat worden wij (onoplosbaar) steeds meer verscheurd.
Terug naar de tijd van die CTG-tarieven?

[Frank Conijn]

Peter,

Mensen met chronische aandoeningen kunnen toch ook gewoon terecht in fysiopraktijken met fitnessfaciliteiten? En als de stijging zorglasten FT niets met DTF te maken heeft, moet het haast wel een gevolg zijn van stijgende vraag. Dan gaat mijn andere vraag aan Bas Eenhoorn op: de minister beperkt toch ook niet de medische zorg voor diabetes II omdat de vraag daarnaar en dus de zorglasten stijgen? Dan verhoogt hij gewoon de ZV-premie, dus waarom nu niet?

Ook ontstaat er met verder opknippen c.q. met een steeds groter AV-deel FT een steeds grotere discrepantie tussen FT en alternatieve therapieën. De laatste kennen nauwelijks een kwaliteitsprogramma, wij kennen een draconisch programma, bestaande uit BIG-eisen, individuele ZV-eisen, CKR-eisen, HKV-eisen en nu dan ook nog KI-eisen. Te gek voor woorden gewoon!

Ik hoef niet terug naar CTG-tarieven, alhoewel het marktwerkingsavontuur weinig of niets heeft opgeleverd als je e.e.a. omrekent naar feitelijk uurinkomen (= bruto jaarinkomen gedeeld door feitelijk gewerkte uren, inclusief verplichte niet-behandelingszaken). Ik wil een gelijkwaardige onderhandelingspositie met de ZV’s en één kwaliteitsprogramma, met een zo hoog mogelijke moeite-opbrengstverhouding. Zie verder FysioPraxis mei 2010, blz. 35.

Groet,
Frank

[Peter van der Salm]

Beste Frank,

Dat van die relatieve onmogelijkheid tot premieverhoging bij een stijgende zorgvraag (BKZ) heb ik al aangegeven.
Als de minister moet bezuinigen kan hij dat in de sector van de zorg zelf zoeken of elders het pakket HV verkleinen.

Hypothetische verklaringen voor de niet-verklaarbare stijging fysiotherapie in de HV: oprekken van de diagnoses tot chronische lijstdiagnosen en de HV kent een al dan niet gelimiteerd open-einde, te weinig marktwerking dus.

Dat spanningsveld tussen HV en AV met ieder haar eigen regels heb ik ook al aangegeven.
Let wel, niet alle vergoedingen uit de AV zijn alternatieve geneeswijzen.
En HV of AV, het getuigt toch van ondernemerschap in een vrije markt als je zo slim bent om tegen betaling door de zorgverzekeraar cliënten te laten fitnessen door dit fysiotherapie te noemen?

Dat de marktwerking niets tariefmatig heeft opgeleverd klopt m.i. niet.
Dat wij ons als niet-economen veel te rijk gerekend hebben door te denken dat die aanvankelijke tariefstijging met het toetreden tot de markt zou leiden tot een jaarlijkse ‘eerlijke’ tariefaanpassing,is onze eigen fout.
Een markt heeft geen boodschap aan ‘eerlijk’.
Om die reden (met een overschot aan fysiotherapeuten) hebben wij ook deels geen gelijkwaardige onderhandelingspositie met de ZV’s en zullen we meer dan ons lief is, naar hun pijpen moeten dansen.

Eén kwaliteitsprogramma verhoudt zich slecht tot het feit dat de zorgverzekeraars ook elkaars concurrenten zijn.

Ik ben meer een duider van de problemen (maar klopt mijn beschouwing?) dan een oplosser.

Met groeten,
Peter van der Salm.

[Frank Conijn]

Peter,

Tussen de regels door mijn reacties.

“Dat van die relatieve onmogelijkheid tot premieverhoging bij een stijgende zorgvraag (BKZ) heb ik al aangegeven.
Als de minister moet bezuinigen kan hij dat in de sector van de zorg zelf zoeken of elders het pakket HV verkleinen.”
FC: Het eerste was ik inderdaad vergeten (macht der langdurig gekoesterde gedachte), maar de EU-regels verbieden geen premiestijging. Dan moeten er weliswaar ergens anders extra bezuinigingen worden gerealiseerd, maar ik verwacht van mijn beroepgsgroepvertegenwoordigers dat ze zich hard maken om FT te beschermen. In plaats daarvan gaat Eenhoorn al akkoord met bezuinigingen op FT voordat de minister daarmee komt! Dat vind ik slap.

“Hypothetische verklaringen voor de niet-verklaarbare stijging fysiotherapie in de HV: oprekken van de diagnoses tot chronische lijstdiagnosen en de HV kent een al dan niet gelimiteerd open-einde, te weinig marktwerking dus.”
FC: Niet weten of de stijging veroorzaakt wordt door stijgende vraag, en wel botweg bezuinigen? Dat is geen politiek.

“Dat spanningsveld tussen HV en AV met ieder haar eigen regels heb ik ook al aangegeven.
Let wel, niet alle vergoedingen uit de AV zijn alternatieve geneeswijzen.”
FC: Deze reacties ontkrachten op geen enkele wijze mijn stelling dat het belachelijk is dat alternatieve geneeswijzen nauwelijks een of helemaal geen kwaliteitsprogramma hebben, en FT, dat grotendeels ook in de AV zit, aan draconische kwaliteitsprogrammaeisen moet voldoen.

“En HV of AV, het getuigt toch van ondernemerschap in een vrije markt als je zo slim bent om tegen betaling door de zorgverzekeraar cliënten te laten fitnessen door dit fysiotherapie te noemen?”
FC: Nee, dat getuigt van maatschappelijk onverantwoord ondernemen.

“Dat de marktwerking niets tariefmatig heeft opgeleverd klopt m.i. niet.”
FC: Tariefsmatig wel iets, maar met gelijktijdige stijging van het aantal uren kwijt aan verplichte niet-behandelingszaken zijn we qua *feitelijk uurinkomen* weinig of niets opgeschoten. En de ZV’s doen nu precies waar ik toentertijd op de nieuwsgroep luid en duidelijk voor heb gewaarschuwd: ze houden de tarieven op hetzelfde peil, door hun machtsposities, en de inflatie doet de rest.

“Dat wij ons als niet-economen veel te rijk gerekend hebben door te denken dat die aanvankelijke tariefstijging met het toetreden tot de markt zou leiden tot een jaarlijkse ‘eerlijke’ tariefaanpassing,is onze eigen fout. Een markt heeft geen boodschap aan ‘eerlijk’. Om die reden (met een overschot aan fysiotherapeuten) hebben wij ook deels geen gelijkwaardige onderhandelingspositie met de ZV’s en zullen we meer dan ons lief is, naar hun pijpen moeten dansen.”
FC: Ook zonder overschot aan fysiotherapeuten hebben de ZV’s machtsposities. Er moet wel een enorm tekort zijn aan FT’en voordat dat enig tegenwicht biedt. Het feit dat wij geen level playing field hebben is het bestuur te verwijten. Die moet het dus oplossen, of de zetels ter beschikking stellen.

“Eén kwaliteitsprogramma verhoudt zich slecht tot het feit dat de zorgverzekeraars ook elkaars concurrenten zijn.”
FC: Met alle respect, maar dit vind ik een compleet onzinnige stelling.

“Ik ben meer een duider van de problemen (maar klopt mijn beschouwing?) dan een oplosser.”
FC: Het is dat je het zelf zegt, maar dat irriteert me wel vaak aan jou. Het komt namelijk over alsof je het allemaal verdedigbaar, zelfs goed vindt.

Groet,
Frank

[Peter van der Salm]

Beste Frank,

Citaat:
Het is dat je het zelf zegt, maar dat irriteert me wel vaak aan jou. Het komt namelijk over alsof je het allemaal verdedigbaar, zelfs goed vindt.

Die reactie bespeur ik vaker wanneer ik aangeef wat er aan begrijpelijke krachten zijn vanuit het domein van de markt en zorgverzekeraars.
Dat weerlegt m.i. vaak geklaag van fysiotherapeuten, niet noodzakeijk jij, en dan krijgt de boodschapper de schuld.
Maar je hebt in die zin gelijk dat ik een slechte klassieke vakbondsman zou zijn met mijn begrip voor ‘de tegenpartij’.
Die rol laat ik graag aan anderen over.

En ter afsluiting, met jou ben ik van mening dat overheersend economische motieven geen rol mogen spelen in de zorg.
Ik vind dat meer een domein waar morele waarden moeten sturen.

Met vriendelijke groeten,
Peter van der Salm.

[Frank Conijn]

Peter,

Ter afsluiting merk ik nog even op dat ik het idee van “begrijpelijke krachten vanuit het domein van de markt en zorgverzekeraars” niet vind samengaan met het idee dat overheersend economische motieven geen rol mogen spelen in de zorg. Dat is een spagaat.

Heb jij overigens nog steeds een functie bij een of meerdere zorgverzekeraars?

Groet,
Frank

[Hans van Mourik]

Beste Frank, Peter en Rob,

Inmiddels (mede dankzij de diverse discussies) is er een reactie uit het torentje van Amersfoort.
In de brief namens het bestuur lees ik: Ledenvoorlichting van het KNGF beantwoord ruim 58.000 telefonische en e-mailvragen per jaar. Zelf heb ik een half jaar 5200 email in en 2200 email uit, maar dat zegt uiteraard nog niets over de kwaliteit van mijn communiceren. Daarnaast volg ik collega’s en patiënten op 7 fora actief.

Er is geen zicht op reacties van individuele leden en de hier buitengewoon interessante discussie van jullie aankomt bij beleid van het KNGF en niet afgedaan wordt als not done van lastige leden. Wel staan alle structuren communicatie met de leden, kwaliteitsindicatoren en de democratische besluitvorming volledig ter discussie. Een uitnodiging aan mij (en ongetwijfeld alle leden) om aan die discussies mee te doen.

Hoe voorkom je de steeds maar golfbeweging van kritiek van leden, de roep om VOTE-constructies en onbegrijpelijke zetten van KNGF-beleid. Mijn roep om raad van toezicht is niet voor niets. Leden raken verstrikt in procedures, administratieve overbelasting, onbeantwoorde vragen of onvolledig beantwoord en kennelijk is het KNGF niet in staat die vertaalslag naar de leden te maken. Het lijkt of theorie en praktijk van beleid elkaar niet vinden. Het lijkt er op dat KNGF steeds meer stenen uit de wagen aan het gooien zijn om de kar harder te laten open, terwijl fysiotherapeuten op hun pad de stenen moeten oprapen. Want laat je ze liggen zijn deze stenen alleen tot last van een ander. Indien een formele toezicht niet kan blijft informeel toezien meer dan wenselijk. Laatste woord is nog niet gezegd.

[Frank Conijn]

Beste Hans (van Mourik),

In de bestuursbrief die ik via de privé-mail van je ontving refereert het bestuur inderdaad aan de uitspraken van de Algemene (Leden)Vergadering. De KNGF-democratie is echter hooguit maar een halve democratie. Immers, voorstellen van het bestuur komen automatisch op de agenda’s van de vergaderingen van de (benodigde) zes RGF’s te staan. Als leden daarentegen een voorstel op de AV behandeld willen hebben, moeten ze eerst in elke zes RGF’s afzonderlijk een bepaald aantal medestanders zien te vinden die het voorstel op die RGF-vergadering indienen.

Die drempel is zo hoog dat dat alleen VOTE een keer gelukt is – en de strijd bestuur vs. VOTE die vervolgens ontstond werd alleen maar door de eerste gewonnen omdat alle intramurale leden er ook over mochten stemmen, die nauwelijks kennis hadden van en belang hadden bij de VOTE-onderwerpen. Als die bijzondere AV niet tegelijk met het jaarlijkse, kwaliteitspunten opleverende vakcongres was gehouden waar automatisch ook veel intramurale leden heengaan, maar apart bijeen was geroepen, had het bestuur er waarschijnlijk niet eens meer gezeten. Uitspraken van de AV hebben dus weinig waarde totdat op zijn minst de procedure voor het indienen van voorstellen door leden gelijk is aan die van voorstellen door het bestuur. Tot die tijd moet de KNGF-democratie als zeer mank beschouwd worden.

Verder stelt het bestuur dat zonder adequate ICT-ondersteuning er geen uitvoering gegeven zal worden in 2011 aan de kwaliteitsindicatoren. Dat is een loos gebaar om twee redenen. De eerste reden is dat het bestuur ook allerlei voorwaarden had gesteld aan de marktgang, waaronder een reële onderhandelingspositie met de zorgverzekeraars, aan die voorwaarden niet voldaan is, maar de marktgang wel gewoon is doorgezet. Met als gevolg dat de tarieven al enkele jaren niet meer geïndexeerd zijn maar er wel allerlei extra verplichte niet-behandelingszaken bijgekomen zijn. De tweede reden is dat ICT-ondersteuning van de KI’s weinig uitmaakt op de totale hoeveelheid verplichte niet-behandelingszaken. Om die wezenlijk te verlagen – en dat is nog steeds hard nodig! – moeten met de invoering van de KI’s de andere kwaliteitsprogramma’s afgeschaft worden. Het is nu allemaal dubbelop, zelfs drie- of vierdubbelop.

En waarom niet toewerken naar een systeem waarin de onderlinge kosteneffectiviteit en patiënttevredenheid direct gemeten worden, gecorrigeerd worden voor demografische factoren, en daaraan een bonus-malusregeling gekoppeld wordt? Daar gaat het uiteindelijk toch allemaal om, kosteneffectiviteit en patiënttevredenheid? Dan kunnen de indirecte kwaliteitsprogramma’s langzamerhand uitgefaseerd worden en is iedereen tevreden. Behalve natuurlijk het KNGF-bureau en alle aanverwante organisaties, want daar komen dan banen op de tocht te staan. Ziedaar ook de reden waarom dit vanuit Amersfoort niet wordt opgezet.

Tot slot gaat het argument van het bestuur dat men het te druk had met andere persoonlijke communicatie met leden niet op voor mijn – lange – brief. Die is door de redactie van FysioPraxis, de spreekbuis van het bestuur, vorig jaar november al voorgelegd aan het bestuur met het verzoek om een – publiekelijk – antwoord. Een meer aannemelijke verklaring is dat het bestuur antwoord op en dus plaatsing van mijn brief in FysioPraxis heeft afgehouden totdat de RGF-vergaderingen en de AV – met de KI’s als belangrijkste onderwerpen – waren geweest.

Groet,
Frank

[Hans van Mourik]

Frank,
Je betoog is helder. Maar hoe voorkom je de steeds maar golfbeweging, van gelatenheid en kritiek van leden, de roep om VOTE-constructies en niet in de laatste plaats het onbeantwoord laten van jouw brief? Zou een redactie bijvoorbeeld van FysioPraxis wat onafhankelijker moeten worden. Immers een ingezonden brief van jou, ook al zou die naar mij bijvoorbeeld negatief uitvallen, zou ik gewoon plaatsen. Beetje kritiek moet je wel kunnen verdragen. Groet, Hans

[Frank Conijn]

Hans,

De redactie van FysioPraxis zou inderdaad veel onafhankelijker moeten worden. Ze is nu de spreekbuis van het bestuur, met af en toe een kritisch nootje. Verder zou ik het eigenlijk niet weten, zo 1-2-3. Het lijkt er op dat de nood nog niet hoog genoeg is onder de fysio’s, dat men eerst het keurslijf van de (bijkomende) KI’s moet ervaren om zich te gaan roeren. Wat mezelf betreft zou ik niet weten wat ik nog meer zou kunnen doen.

Groet,
Frank

[Francis]

Mogelijk heeft Eenhoorn (oud politicus als hij is, met vele contacten in Den Haag) deze maatregelen reeds tevoren met Klink onderhandeld en afgesproken.
Om dat voor de beroepsgroep aanvaardbaar te maken moet je dat wel als een relatief succes presenteren.
In de oude tijd van de VVF gebeurde dat ook.
En bij de Algemene Ledenvergaderingen ging de zaal kritiekloos met het bestuur mee, bang als de leden waren voor ernstiger maatregelen.

[Auteur]

Berichten