casus 2 herstel van LRP monitoren

Weergave van 17 reactie threads
  • Auteur
    Berichten
    • #8980
      Avatar fotoEdwin de Raaij
      Deelnemer

      Beste collegae,

      volgens de KNGF-richtlijn lage rugpijn` maken (bij een afwijkend beloop van a-specifieke lage rugpijn) het vergrote van kennis en het bevorderen van adequate wijze van omgaan met klachten deel uit van het therapeutisch proces.
      Om de veranderingen in deze processen te monitoren kan de Ziekteperceptie vragenlijst (IPQ-K) een bruikbaar meetinstrument zijn. Klik hier voor een voorbeeld uit de dagelijkse praktijk.
      Afhankelijk van de uitkomsten op de IPQ-K kun je als fysiotherapeut bepalen wat in het therapeutische proces nog aandacht nodig heeft.

      een vriendelijke groet,
      Edwin de Raaij

    • #9002
      Avatar fotoArthur Kleijn
      Deelnemer

      Beste Ediwn,
      Naast de door jou genoemde IPQ-K zijn er ook andere vragenlijsten die zich richten op de perceptie of afgeleide daarvan, zoals de 4dkl, de fear avoidance beliefs, de cpoing vragenlijst enzovoorts. Deze zijn vaak wat uitgebreider in het aantal vragen en geven ook een score. Dit in tegenstelling tot de IPQ-K.

      Met vriendelijke groeten,

      Arthur Kleijn

    • #9003
      Avatar fotoArthur Kleijn
      Deelnemer

      Edwin,
      Waarom zou jou inziens de IKQ-K de voorkeur verdienen in relatie tot bovenstaande en/of andere perceptie-vragenlijsten?

      Arthur Kleijn

    • #9004
      Avatar fotoEdwin de Raaij
      Deelnemer

      Dag Arthur,

      terechte vraag die je stelt.
      Voorkeur zou alleen uit te spreken zijn over meetinstrumenten die hetzelfde meten. De IPQ-K meet specifieke percepties die gebaseerd zijn op het ‘Common Sense Model of Self-regulation’ van Leventhal (CSM). Er zijn andere vragenlijsten die ook aspecten van de IPQ-K meten. Bijvoorbeeld de ‘ziektecognitie lijst’ van Evers et al., de ‘Zelfbeoordelings vragenlijst’ van van der ploeg (STAI-DY) en de ‘Gezondheidspecifiekebeheersings en oriëntatieschaal (MHLC)’ van Halfens et al.
      Maar alleen de IPQ-K meet alle domeinen van het CSM-model, niet zo raar want daar is hij op gebaseerd.
      Eigenlijk zou je vraag ook kunnen zijn:
      Waarvoor is het CSM-model een geschikt model voor de fysiotherapie?

      Verder is het gebruiksgemak een belangrijk argument, zowel voor therapeut als patiënt. De IPQ-K is een eenvoudig toe te passen vragenlijst. En het kost slechts 1 printje.

      De instrumenten die jij benoemd meten voor een deel andere aspecten. Als je ze vergelijkt vanuit de domeinen van het ICF, dan kom je op andere aspecten uit. Overigens is er in het RPS-formulier in zijn originele vorm geen plaats voor de IPQ-K. Ik heb in 2005 daar een klein schrijven aan gewijd.

      Kortom de IPQ-K is niet het enige instrument wat perceptie in kaart brengt, maar wel de enige die vanuit het CSM-model alle domeinen bestrijkt, en zeer gebruiksvriendelijk.

      groet,
      Edwin de Raaij

    • #9005
      Avatar fotoArthur Kleijn
      Deelnemer

      Beste Edwin,
      Bij deze;
      in mijn fysiotherapeut-zijn ben ik het commen sense model of self regulation niet eerder tegen gekomen. In hoeverre is dit model geaccepteerd binnen de fysiotherapie? Welke domeinen meet het CSM in tegenstelling tot het ICF?
      En wat is de (toevoegende) waarde van het CSM model voor de fysiotherapie? Is het CSM model zaligmakend? En is het vergelijkbaar met het Disablement process?

      In afwachting van je reactie en met vriendelijke groet,

      Arthur Kleijn

    • #9006
      Avatar fotoEdwin de Raaij
      Deelnemer

      dat zijn een hoop vragen Arthur,

      ik zou bijna zeggen geef je op voor de workshop.

      Het CSM-model is nationaal bekend bij mensen die de ontwikklingen van het MDBB-model hebben gevolgd. Internationaal is het CSM-model veel toegepast in klinisch onderzoek naar het fysiek functioneren van mensen met een chronische aandoening. Het is een valide model gebleken.
      Specifiek in de fysiotherapie is het CSM-model (nog) niet toegepast. Heb je de introductie gelezen op http://www.ziekteperceptie.nl?

      Zaligmakend is uiteraard niets. De toegevoegde waarde van het CSM-model is dat het concrete handen en voeten aan de invulling van het beeld dat de patiënt zelf heeft over zijn gezondheidsprobleem.
      Het is niet te vergelijken met het Disablement Proces, je kunt het er wel in plaatsen => context factors.

      groet,
      Edwin

    • #9007
      Avatar fotoRob van Bemmel
      Deelnemer

      Beste Arthur en Edwin,

      mede door het ontwikkelen en geven van onderwijs op het gebied van klinisch redeneren ben ik de laatste jaren steeds gestuit op de “Psychich Wall” Diverse meetinstrumenten stellen diverse aspecten van (on)voldoende psychisch of psychologisch (?) functioneren vast, maar vervolgens ontbreekt het ons als fysiotherapeuten aan een goed kader waar binnen interventie zou kunnen plaatsvinden. Het blijft veelal constateren van dit (dis)functioneren en “that’s it”. Alleen al de opsomming van persoonsfactoren binnen het ICF kader is vrijwel oneindig.
      Ik pleit daarom om datgene te doen wat we kunnen en een beperking aan te brengen binnen dit begrippenkader wat wel binnen ons ddomein valt en wat niet. Vooral voor beginnend beroepsbeoefenaren zou dat houvast geven.
      Rob van Bemmel

    • #9008
      Avatar fotoMarlies Welbie
      Deelnemer

      Beste Rob,

      Daar ben ik het helemaal mee eens. Maar bedoel je nu juist dat we de ziektepercepties die met de IPQ-K in kaart worden gebracht wel of niet beinvloedbaar zijn door fysiotherapeuten?

      Ik denk namelijk dat deze heel goed beinvloedbaar zijn wanneer je je als fysiotherapeut bewust bent van de ziektepercepties van de patienten. De percepties die met de IPQ-K in kaart worden gebracht zijn in mijn ogen zelfs heel goed door bijvoorbeeld beginnend beroepsbeoefenaren te beinvloeden.

      Dit in tegenstelling tot de zaken die door b.v. een 4DKL in kaart gebracht worden, daarvoor moet je toch wel minimaal geschoold zijn als psychosomatisch fysiotherapeut en zelfs dan vraag ik me af of je voldoende vaardigheden in huis hebt om die zaken daadwerkelijk te beinvloeden. Overigens brengt de 4DKL niet de ziektepercepties van de patient in kaart maar meet je zaken als coping, depressie etc.

      Ik denk dus dat dit een hele goede basis stap is om je bewust te worden van de percepties van de patient en deze in je praktijk ook daadwerkelijk te beinvloeden.

      Vriendelijke groeten,
      Marlies Welbie

    • #9009
      Avatar fotoEdwin de Raaij
      Deelnemer

      Beste Rob en Marlies,

      leuk dat jullie reageren.
      Ik begrijp dat jullie de link leggen naar interventies gericht op ziektepercepties. Even vanuit de wetenschap, dit is nog een vrij open gebied. Ik weet van Prof. Ad Kaptein (inhoudsdeskundige op gebied van ziekteperceptie) dat onderzoek naar hoe het beste de ziektepercepties te beïnvloeden zijn nog in de kinderschoenen staat.
      Interventie onderzoek is nog schaars.

      Beschrijvend en explorerend onderzoek is wel gedaan. Klik voor literatuur hier.
      In iedergeval wordt daaruit duidelijk dat ziekteperceptie van invloed is op en soms verklarend is voor het nivo waarop een patiënt fysiek functioneert.

      Ik ben van mening dat ziekteperceptie een onderdeel is van het fysiotherapeutisch domein. Hoe het e.e.a. in een interventie in te passen, daar moet toekomstig onderzoek verder inzicht in verschaffen.

      groet,
      Edwin

    • #9010
      Avatar fotoEdwin de Raaij
      Deelnemer

      Wat betreft het beschrijven van het beloop van ziekteperceptie heb ik hier nog een voorbeeld geplaatst.
      Er werd door iemand met a-specifieke lage rugpijn op 3 momenten de ziekteperceptie vragenlijst ingevuld.
      Een basismeting (T0) tijdens de intake. Een tweede meting (T1) na 1 week en een derde meting (T2) na 3 weken.

      Interessant om te zien is dat er varandering waarneembaar is op de verschillende onderdelen. Op deze manier is het redelijk eenvoudig om zicht te krijgen op de veranderingen die hebben plaats gevonden.

    • #9011
      Avatar fotoRob van Bemmel
      Deelnemer

      Hoi Edwin,

      je argumenten en feiten beginnen mij meer te overtuigen!! Ik ben benieuwd naar je interventie(s); zowel sec(!) fysiotherapeutisch als gedragsmatig? Ik maak nog even bewust dit onderscheid, omdat veel collega’s dat onderscheid nog steeds maken in de dagelijkse praktijk, toch?

      groet Rob

    • #9012
      Avatar fotoEdwin de Raaij
      Deelnemer

      Dag Rob,

      leuk dat je enthousiast raakt over dit onderwerp.
      Wat betreft interventies sta ik open voor elke ervaring die collegae hebben op dit gebied. Vanuit de wetenschap lijkt er nog niet veel onderzoek te zijn gedaan, specifiek gericht op het veranderen van ziektepercepties.

      Persoonlijk ga ik er vrij praktisch mee om. Indien een perceptie afwijkt ben ik met name geneigd om via een cognitieve strategie een verandering proberen door te voeren. Ik ben niet zo sterk in de respondante (bv. oefeningen ter lichaamsbewustwordings) strategie, of de operante (bv. graded exposure) strategie.
      Ik richt me daarbij mn. op de percepties wat betreft het bewegend functioneren. Op deze wijze bewaak ik de grens van mijn deskundigheid, en hou me verre van psycho-pathologie.

      Wat zijn jou ervaringen?

    • #9013
      Avatar fotoRob van Bemmel
      Deelnemer

      Edwin,

      Inderdaad, meer dan een cognitieve benadering staat mij ook niet ter beschikking. En bij niet alle patienten leidt dat tot gedragsveranderingen!!! En dat is een understatement. Collega’s van me (op de Hogeshool) zijn op dit moment bezig met zogenaamde lichaamsgerichte therapieen vanuit de psychologie. De discussie gaat waar er sprake is van “branchevervaging” Collega’s vanuit de psychosomatiek beschouwen dit (terecht, denk ik) tot hun domein. Ik zie mij als algemeen practicus onvoldoende geschoold om dit handelen het huis- tuin- en keukenniveau te doen ontstijgen. Bijscholing is dit m.i. (ook voor de meeste collega’s) noodzakelijk!?

      groet Rob

    • #9014

      Beste Rob en Edwin,

      In het doelstellingenschema van Hagenaars c.s. (‘Over de Kunst van Hulpverlenen) is een onderdeel van de diagnostische vraag, of er sprake is van een normaal of afwijkend beloop van het persoonlijke gezondheidsprobleem. Hoe stel je dit vast als van veel van die problemen het normale beloop niet bekend is? Sterker nog als we niet eens weten wat op biologisch niveau het probleem is?
      ‘Kan de patiënt zijn probleem zonder professionele hulp zelf oplossen?’
      ‘Wat staat het optimaal benutten van zijn adaptieve vermogens in de weg?’
      In een psychologisch begrippenkader worden ziektepercepties geacht belemmerend te werken op het algemeen adaptief vermogen.
      Weten we iets van een voorspellende waarde m.b.t. ziektepercepties onder gezonde mensen indien deze een gezondheidsprobleem krijgen op het fysiotherapeutisch domein?

      Het is voor mij nog een vraag of patiënten met louter pijn zonder beperkingen in bewegingsfuncties onder de definitie fysiotherapie vallen (Beroepsprofiel 2005).
      Dit is wel een categorie die als vanzelfsprekend door onze NFP-collega’s behandeld wordt.

      Peter van der Salm.

    • #9015
      Avatar fotoEdwin de Raaij
      Deelnemer

      Beste Peter,

      zoals ik je ken, weet je ook nu veel vragen te stellen. Teveel om op te reageren.
      Je noemt een aantal punten op vanuit ‘Over de Kunst van Hulpverlenen’. Hoe verantwoorden de auteurs daar hun keuzes? Kun je daarin aanknopingspunten vinden voor je vragen?

      Ik weet wel iets te melden over de invloed van ziektepercepties op het bewegend functioneren bij bv. mensen rheumatoïde arthritis en arthrose. Er zijn aanwijzingen dat de beperkingen in het bewegend functioneren sterker door ziektepercepties worden bepaald dan door de ernst van de medische aandoening Groarke 2005, Scharloo 1998.
      Ik heb hier nog wat info over evidentie voor ziekteperceptie bij bewegend functioneren geplaatst.

      Hoe het precies zit bij onze populatie, geen idee => mooi onderzoeksgebied !lol

    • #9016

      Beste Edwin,

      Het abstracte niveau van het doelstellingenschema van Hagenaars e.a. past in mijn schema van ‘Fysiotherapie nee, tenzij’ (dienstverlening van de fysiotherapeut alleen nodig indien belemmering op het herstel i.v.m. cognitie, psyche (de primaire emotie angst!!), bewegingsintelligentie en geest.
      Ideeën als ziekteperceptie en CSM kan ik in mijn schema goed onderbrengen. Onze communicatie en meetinstrumenten zullen op dit diagnostische terrein moeten verbeteren en daarna daarop gerichte interventies.
      Ik zie een fors spanningsveld omdat patiiënten (en sommige fysiotherapeuten?) vaak van een heel ander schema uitgaan (‘maak het soepel’, ‘zet het recht’).
      Ik meen dat als bewuster met die herstelbelemmerende factoren wordt omgegaan in de diagnostiek en behandeling, de werkzaamheid van fysiotherapie geen vraag meer is.

      Peter van der Salm.

    • #9017
      Avatar fotoEdwin de Raaij
      Deelnemer

      Peter,

      welke evidentie is er om uit te gaan van:
      “….. belemmering op het herstel i.v.m. cognitie, psyche (de primaire emotie angst!!), bewegingsintelligentie en geest.”

      Er worden allerlei verbanden gesuggereerd. Waar kan ik lezen hoe sterk deze vebanden zijn, en wat is de invloed van die verbanden op het herstel van de FT patiëntpopulatie?
      Deze vragen lijken mij vooraf te gaan aan het leggen van verbanden en het trekken van conclusies.

      Ik heb vaker je mening gedeeld over fysiotherapie ‘nee tenzij……’ . Ik vind wel dat je eenzelfde meetlat moet gebruiken om die stelling te aanvaarden, precies zo als bij het beoordelen van een andere visie. Ik heb het idee dat je jou eigen visie niet langs die kritische meetlat legt.

    • #9018

      Beste Edwin,

      Je hebt volkomen gelijk. Het is niets meer en minder dan een abstract model wat een basis kan zijn voor nader onderzoek omdat voor een groot gedeelte die door mij veronderstelde verbanden niet onderzocht zijn.
      In dit geval ben ik wel een denker en geen doener/wetenschapper om hiervoor bewijslast te zoeken.
      Wat betreft ziekteperceptie zal ik met belangstelling de resultaten van onderzoek blijven volgen.

      Met groeten,
      Peter.

Weergave van 17 reactie threads
  • Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.