Van heel dichtbij heb ik in de afgelopen vijftien jaar mogen meemaken hoe door ‘anderen’ is besloten doelmatige zorg steeds lastiger bereikbaar te maken voor patiënten uit de vaak lagere socio-economische klasse. Van 9, naar 12, 14 en thans zelfs 20 sessies uit een (te) vaak niet beschikbaar AV-pakket heeft in (te) veel gevallen geleid tot niet behandelen of veel duurdere invasieve interventies. Dat tij lijkt zich nu voor de patiënt met claudicatio intermittens ten goede te keren. Zeker gezien de meest recente uitlatingen van de Minister van VWS verwacht ik dat per 1 januari a.s. gesuperviseerde looptherapie weer in het basispakket zit.
Maar er is meer wat voor u als fysiotherapeut de komende jaren geregeld moet gaan worden. En daarom maak ik mij zorgen om de perikelen rond de twee vigerende kwaliteitsregistraties.
U, als individuele fysiotherapeut, betaalt de komende jaren letterlijk en figuurlijk de prijs voor het tolereren van twee kwaliteitsregistraties. Beide clubs zullen tijd en energie (uw contributie) moeten steken in de lopende (en komende?) rechtsza(a)k(en). Uw contributie gaat dit financieren. Daarnaast moeten beide registers investeren in dezelfde zaken, betaalt u als groep dubbele overhead, etc. etc.
Nog los van de dubbele accreditatie-aanvragen (en kosten) waarmee aanbieders van opleidingen zich geconfronteerd zien, die weer verdisconteerd gaan worden in de door u betaalde cursuskosten. En wat als zorgverzekeraar A de eisen van register X voldoende acht. Gaat register Y uit levensbehoud dan nivelleren over de rug (letterlijk misschien) van de patiënt?
Dit is op zijn zachtst gezegd een onwenselijke situatie. Zeker gezien het feit dat naast claudicatio intermittens mogelijk andere, prima door een fysiotherapeut te behandelen aandoeningen, doelmatiger (en dus beter) behandeld kunnen worden. Daar moet de focus op worden gelegd, daar moet door de knappe koppen en bestuurders van beide kampen energie in worden gestoken.
Ik heb mijn hoop gevestigd op de kopstukken van zowel het keurmerk fysiotherapie als het KNGF/CKR. In de hoop dat zij bereid zijn zowel de persoonlijke als inhoudelijke verschillen te bespreken en gezamenlijk te komen tot een voor u sterke(re) beroepsvereniging met één kwaliteitsregister. Want dat verdient u en heeft u ook hard nodig de komende jaren!
Wat mij betreft is een BIG register voldoende. Verder zouden we moeten vertrouwen op de marktwerking als kwaliteitsverbeterend instrument. Dat kan als de gehele financiering van de fysiotherapie anders wordt. Namelijk als volgt: Iedereen kan een bepaald jaarbudget fysiotherapie inkopen. De premie is afhankelijk van het verzekerde bedrag ofwel maximale dekking. De dekking is hoger als de totale som van premies, want het is een risico verzekering en anders kun je het net zo goed direct uit eigen zak betalen. Wie betaald dan dit verschil van iemand die zijn budget nodig heeft? Dat zijn diegene die hun budget niet opgebruiken. En daar zit hem tot nu toe nu de moeilijkheid. Patiënten vinden dat ze er voor betaald hebben , fysiotherapeuten die gemakkelijk kunnen zien of de patiënt nog recht heeft op vergoeding dit lopend jaar, en niet voldoende werk hebben, fysiotherapie die soms best aangenaam (aandacht en massage) is… Dit zijn factoren die oneigelijk gebruik van het verzekerd budget in de hand werken. De verzekeraar wil winst maken op de AV maar de premie tov de concurrentie niet verhogen, dus bespaard op onze tarieven ( al jarenlang geen adequate aanpassingen) en bedenkt allerlei methoden om het behandelgemiddelde te drukken. Dit is dom want met fysiotherapie is het in beginsel ook de mogelijk om veel kosten voor 2e lijnszorg uit de basisverzekering te besparen! Hoe komen we daaruit? Simpel geef de patiënt die zijn jaarbudget niet gebruikt een deel van zijn premie terug en onze prijzen volledig vrij. Patiënten zullen dan gaan zoeken op prijs/kwaliteitsverhouding, waarbij volgens mij kwaliteit nog belangrijker als prijs gevonden gaat worden. Het zinloos opconsumeren van het budget zal stoppen. Ook patiënten die te laag verzekerd blijken zullen vooral kwaliteit voor hun geld willen en zich het jaar daarop wellicht iets hoger verzekeren en zo bijdragen aan de solidariteit van het verzekeringsprincipe. En de therapeuten? die zullen hun best moeten doen om door voortdurende kwaliteit (dat is resultaten, de duurzaamheid van de resultaten uitend in een hoge patiënttevredenheid) meer of genoeg patiënten aan te trekken . Doen ze het goed en kunnen ze zelf hun tarieven verhogen. Eindelijk kan men dan zeggen dat kwaliteit en scholing zich lonen en kunnen we alle bureaucratische geldverslindend maatregelen zoals 2 kwaliteitssystemen en HKZ keurmerken audits en mastertitels loslaten. Wie vind dit ook een goed idee?
Prima Koen,
Wat je zegt…..de marktwerking filtert vanzelf de kneuzen eruit en al die bureaucratische, dure en tijdrovende soesa is niet meer nodig. Mee eens dus!!
Soms heb ik de idee dat “kwaliteit” vooral als marketinginstrument wordt gebruikt.
Voor mij zou hoge kwaliteit op zijn minst moeten inhouden dat wanneer een patient (als fictieve kwaliteitstest) naar 20 verschillende fysiotherapeuten zou gaan hij/zij van het merendeel een zelfde “diagnose” krijgt.
Ter illustratie schouder en inconsistente diagnostiek
http://bjsm.bmj.com/content/early/2015/10/28/bjsports-2014-094339.short?rss=1
Omdat
– Het de meerderheid van de collega’s blijkbaar totaal niet boeit hoeveel registers er bestaan (niemand die er zich echt over opwindt)
– Fysiotherapeuten nogal stijfhoofdig zijn en de hot shots van KNGF en Keurmerk daar zeker geen uitzondering op vormen
gaan we helaas inderdaad nog jaren last van hun egotripperij hebben.
En ja, dat kost geld en energie.
Gerard
Eén register is in het belang van alle patiënten en fysiotherapeuten! KNGF was en is absoluut bereid energie te steken in gesprek met Keurmerk!!
Door extreme drukte heb ik deze zaak slecht gevolgd, en het is pas deze week dat het tot me doordringt dat er een tweede kwaliteitsregister bij is gekomen of aan zit te komen. Maar waarin verschilt het register van de Stichting Keurmerk Fysiotherapie (SKF) van die van het KNGF? En waarom is de SKF überhaupt opgericht? Wat zouden fysiotherapeuten er beter van worden?
Ik lees op https://fysionieuws.nl/wel-geen-msc-fysiotherapie/#comment-12516 dat Henri Kiers, bestuurslid van de SKF, hier ook acte de presence geeft. Zou hij mijn vragen kunnen beantwoorden?
Beste Frank,
In vogelvlucht de laatste anderhalf jaar:
Het verschil tussen de registers kun je zelf makkelijk nagaan door op de website van het keurmerk te kijken (ff door het jargon proberen heen te lezen). Het oude register is wat het al jaren is.
Dat is dan ook deel van het antwoord op je waarom vraag.
Andere redenen zijn
– het nieuwe bestuur heeft de potentie van het enige goede project (KIB) van het oude bestuur slecht ingeschat
– persoonlijke rancunes en politiek
– en niet te vergeten: geld!
Groet,
Gerard
– niet te vergeten